HAYATA ÇOCUK GÖZÜYLE BAKMAK

Çocukluk eminim çoğumuzun tatlı bir gülümsemeyle hatırladığı bir dönemdir.Ama maalesef göz açıp kapayıncaya kadar pır diye uçup gitmiştir hayatımızdan. Bazan bir sene öncesinde olan olayları bile hatırlayamam. Ama çocukluk dönemlerim hala hafızamın bir köşesinde. Soğanı , sarmısağı ellerimi kokutur diye iki tane kaşıkla yada bir bezle tutmam, 7 yaşımda annemin gelinliğini giyip 'Ben gelin oldum' diye sokakta koşturmam, değnekten yaptığı bebeklerime giysiler dikmem , gizli gizli bayram şekerlerini aşırmam hala aklımdadır:)

O dönemde hayal dünyamız da zengindi. dağlar, gökyüzü, ay dede bir başka önemliydi benim için. Dağların heybetinden korktuğum için , dünyanın dağlarsız daha güzel olacağını düşünürdüm.Dağlar ne işe yarıyor diye sorsam da cevap veren olmazdı zaten.Aydedenin geceleyin yeterince ışık vermemesine kızar, onunda olmasını istemezdim. Aslında her çocuk benim gibi dünyadaki bu mükemmel yaratılışı bir şekilde keşfetme peşinde.Ama şimdi hayatımız alışkanlık perdesiyle gölgelendiğinden, güzelliklerin de farkına varamaz olduk.Hayallerimizde okullarda verilen ezber eğitimle çoktan öldürüldü.

Geçenlerde elime çocuklar için yazılmış denemeleri içeren 'Yıldızlı Atlas' adlı bir kitap geçti.Bir an çocukluğum gözlerimin önünde canlandı. Yazar Burhan eren o kadar güzel denemeler yazmış ki bloğuma koymadan edemedim. İşte onlardan bir tanesi.

BİR KUŞ TUT İÇİNDEN

-Bir sayı tut içinden.
-Tuttum.
-İkiyle çarp. Onbeş ekle.Sonra ikiye böl.Tuttuğun sayıyı çıkar bu sayıdan.Yedibuçuk kalır geriye.Yedibuçuğu al, dondurmacıya git.Vişneli bir dondurma ısmarla kendine.
-Bir renk tut içinden.
-Tuttum.
-İçindeki resmin gökyüzünü boya tuttuğun o renkle.Sonra içine doğru eğil ve boyadığın resmi izle.
-Bir tren tut içinden.
-Tuttum.
-Bin o trene.Tren ağır ağır ayrılsın içindeki istasyondan.Sonra pencereye çık. Ağaçlar, evler ve direkler akıp gitsinler önünden.
-Bir sokak tut içinden.
-Tuttum.
-Bahçeli evler olsun tuttuğun sokakta.bahçelerde ağaçlar olsun, ağaçların dallarında kuşlar.....Kuşların ötüşünde bir şarkı.... Şarkıda bir şenlik!...
-Bir çiçek tut içinden.
-Tuttum.
-Akşam sefası mı?
-Nasıl bildin?
-Bir mevsim tut içinden.
-Tuttum.
-Tuhaf bir mevsim olsun. Bir yanımızda kar yağsın, bir tarafımızda güneş açsın.Bir yanınımzdaki ağaç yapraklarını döksün, bir yanımızdaki ağaç çiçek açsınLeylekler hem gitsin, hem gelsin.Ah diyelim biz, bu kaçıncı mevsim?
-Bir yıldız tut içinden.
-Tuttum.
-Bir yıldız daha tut içinden .Sonra bir yıldız daha.İçindeki yıldızlar çok olursa, ipil ipil aydınlık olur için.
-Bir kuş tut içinden.
-...........uçuyor, TUTAMIYORUM!